"Spójrz w górę... w niebo. Spojrzałeś/aś? Teraz mniej więcej wiesz jak wygląda moje życie. Nie zrozumiałeś/aś? Już tłumaczę. Jest ono nieprzewidywalne jak pogoda, w pewnym sensie możemy ją przewidzieć lecz i tak często nas zaskakuje. Bywają złe dni, lecz pełno jest też tych dobrych, godnych zapamiętania wspomnień. Spójrz dalej... w kosmos. Jest w nim pełno miejsc, zakamarków, których może nigdy człowiek nie odkryć. Nie dowiedzieć się co on skrywa jakie sekrety przed nami zataił. Powoli wprowadza nas w swój świat. Niektórych wpuszcza dalej, a inni już nie doświadczają tego przywileju. Tajemnice jakie mu powierzysz, z czego się zwierzysz zabierze ze sobą w otchłań, nie ujawniając ich nigdy i nikomu. Często chowa się za pozorami, w dzień nie ujawnia swojego prawdziwego oblicza, tylko nielicznym jest to dane. Pokazuje się dopiero wieczorem, wtedy możesz go przejrzeć, lecz wciąż nie dostrzeżesz wszystkiego. Tak wygląda moje życie. Zrozumiałeś/aś? Jeżeli nie to przeczytaj to jeszcze raz, a zamiast kosmosu i nieba wstaw pewną osobę. Teraz już musiałeś/aś zrozumieć."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz